مولوي پژوهي در دنياي معاصر با نگاهي به كارنامه مولوي پژوهي پروفسور ويليام چيتيك

ژرفاي تأثير جلال الدين محمد بلخي معروف به «مولوي» به عنوان شخصيتي ادبي و عرفاني و يكي از خوش اقبال ترين شاعران و عارفان جهان اسلام بر ادبيات فارسي و حتي غربي، بر كسي پوشيده نيست. اگر چه ما پارسي زبانان اغلب او را با نام مولوي و مولانا خطاب مي كنيم اما در غرب بيشتر به نام «رومي» شناخته شده و از توجهي كم نظير در جامعه ي غربي برخوردار است. به دليل شخصيت چند زاويه اي مولوي، رويكردهاي گوناگوني نسبت به آثار و تعاليم او شكل يافته است. از يك سو پژوهشگران و آكادميسين ها، از سويي علاقه مندان به حوزه ي عرفان اسلامي و تصوف و فرق صوفيه و از ديگر سو، مردم عادي او را مورد توجه قرار داده اند. اين اقبال و رويكرد در جهان غرب قدمتي قريب دو قرن دارد. ترجمه هايي كه توسط زبان شناساني همچون ويليام جونز (William Jones)در دويست سال قبل صورت گرفت، موجب شد موجي از علاقه مندي به زبان فارسي در محافل علمي ادبي انگلستان ظهور كند و با روي آوردن افرادي چون ادوارد براون و نيكلسون به مثنوي مولوي اين مسير ادامه يافت. روندمولوي پژوهي در غرب همچنان ادامه يافت تا اينكه در عصر حاضر با ترجمه هايي كه از اشعار مولوي و ديگر آثار او تقديم جامعه ي غربي گرديده، صاحبنظران زيادي به پژوهش درباره ي مولوي و ديگر عارفان مسلمان روي آورند. اين مقاله به تبيين و بررسي آثار پروفسور ويليام چيتيك به عنوان يكي از محققين طراز اول ،در حوزه ي مولوي پژوهي خواهد پرداخت.