اهميت و راز جذابيت ديدار شمس و مولانا

ديدار شمس تبريزي و مولانا هر چند در طول تاريخ دستخوش مبالغه‌هاي بسياري شده است اما هنوز خواندني است و مخاطبان را مسحور زيبايي‌هاي جاودانه و جادوانه خود مي‌كند. شمس و مولانا همديگر را ويران مي‌كنند و از نو مي‌سازند و در پرتو اين هم‌سخني مبارك و ثمربخش به حيات فرهنگي جديدي دست مي‌يابند. در اين جستار ابتدا به ديدار شمس و مولانا نظري افكنده و اهميت و چگونگي آن را از نگره اشعار مولانا بررسي كرده‌ايم. سپس راز جذابيت اين ديدار را با رويكردي كهن‌الگوگرايانه توضيح داده‌ايم. پير يكي از كهن‌الگوهاي بشري است. كهن‌الگوها فراتر از مرزهاي عقل و هوشياري و به صورت نامحسوس وارد زبان و گفتار شاعران و نويسندگان مي‌شوند. تكرارِ كهن‌الگوها با روايت‌هاي گوناگون هم به عمق و غناي اثر مي‌افزايد و هم اثر را براي خواننده دلنشين مي‌سازد. در بخش بعدي با توضيحاتي مختصر در باب جايگاه پير در تعاليم متصوفه به تحليل شكل‌شناسانه داستان‌هاي بيداري عارفان پرداخته‌ايم و در نهايت در پسِ اين ديدار گفت‌وگويي عميق‌ و نهاني‌تر را ميان دو مكتب عرفاني خراسان و آذربايجان نشان داده‌ايم.