تحليل و تقسيم بندي گفت وگو در داستان هاي مثنوي مولوي

اين پژوهش با تحليل عنصر گفت وگو به عنوان يكي ازعناصر داستان درقصه هاي مثنوي مولانا انجام شده است.همه ي كساني كه درباب داستان وعناصر داستان نظريه هايي دارند،گفت وگو رابه عنوان يكي از مهم ترين عناصر داستان دانسته اند ،كه به وسيله ي آن ارتباط بين شخصيت ها وديگر عناصر داستان برقرار مي شود.درمثنوي مولاناگفت وگوها نه تنها براي انسجام طرح لازم است ،بلكه ازروي آگاهي ومهارت تنظيم شده ؛به طوري ازطريق گفت وگو ي ميان شخصيت ها مي توان به اغراض عرفاني وجنبه هاي تفريحي آن پي برد.دراين مقاله ابتدا به تحليل عناصر داستان درحكايت هاي مثنوي پرداخته مي شودسپس باتأكيد برعنصرگفت وگو -به عنوان يكي ازمهم ترين عناصر داستان كه موجب زنده وگوياترشدن ماجراهاي داستان شده،-ويژگي هاي گفت وگوي حكايت هارا بيان مي كند بعدازآن به تقسيم بندي گفت وگو هاازجهات گوناگون مي پردازدودرادامه گفت وگو هاي داستان شاه وكنزك راتحليل مي كند به اين منظوركه نشان دهدگفت وگوتاچه حد مي تواند خصوصيات روحي وجهان بيني شخصيت ها را آشكار سازد ونكات مهم عرفاني ،اخلاقي ،اجتماعي ديني و...رازنده تر وگوياتر به خواننده القاكند وعلاوه براين حضورزنده ي شخصيت ها را به تصوير بكشد وسرعت نوشته راتغيير دهد.