تحليل داستان‌هاي مثنوي و قصه‌هاي پريان

در بررسي نوع ادبي داستان به عنوان بنيادي‌ترين مفاهيم اغلب آثار گران‌مايه ادب فارسي از منظر دانش بلاغي، صورت و محتوا به طور خاص مورد توجه قرار مي‌گيرد و آنچه در اين ميان اهميت ويژه‌اي مي‌يابد توجه به محتواي داستان‌هايي است كه بر پايه احساس نياز نويسنده به بيان مضامين عمده برخاسته از ذهن و انديشه در خصوص مسائل فردي، خانوادگي و اجتماعي و در راستاي انتقال به مخاطب حاصل مي‌شود. گونه‌شناسيِ مهم‌ترين نقش‌مايه‌هاي داستاني و نيز تبيين اهداف، مصاديق و كاركردهاي آن با تأكيد بر داستان‌هاي مثنوي و قصه‌هاي پريان و در ارتباط با كودك و نوجوان، هدف نوشتار حاضر است. اين بررسي نشان مي‌دهد كه در تمام مراحل قصه، نقش‌مايه‌ها با توجه به كاركردهاي عمده خود و با تأكيد بر شگردهاي بلاغي كه قصه‌گو گزينش مي‌كند بيشترين تأثيرگذاري بر كودك و نوجوان را دارند و از اين طريق آثار قصه‌پردازان بزرگ مي‌تواند دايره وسيع‌تري از معاني و مفاهيم را نيز در برگيرد.

Although the basic concepts in the study of genre fiction often precious works of Persian literature from the perspective of rhetorical knowledge, form and content should be considered together, But what is important in this regard to content-based stories that the author felt the need to express rich content in order to convey to the audience is formed. Typology of the motifs story and explain the objectives, issues and functions with emphasis on Masnavi stories and fairy tales and in relation to children and adolescents purpose paper. This study shows that at all stages of the story, according to the major functions of your designs with an emphasis on rhetorical techniques that the storyteller took up The greatest influence on children and adolescents, and on this basis can the acceptance or rejection of any story from the audience play a major role.