نيستي در نگاه مولانا جلال الدين محمدبلخي و ملاصدرا

يكي از مفاهيم محوري در عرفان اسلامي مفهوم عدم مي‌باشد كه در مباحث مختلف ديني، فلسفي، عرفاني و كلامي بكار رفته است، سعي ما در اين پژوهش بر اين است كه به بررسي مفهوم و جايگاه نيستي از ديدگاه مولانا و ملاصدرا بپردازيم. در نگاه مولانا عدم از مفهوم وسيع تري نسبت به مفهوم لغوي و عرفي اش برخوردار است و عدم را در مباحث مختلفي همچون؛ عالم غيب، كارگاه صنع خداوندي، خلق از عدم، عالم معني، دين و مذهب، مرگ اختياري، مرگ طبيعي، فقر، شر و... مطرح كرده است و در پي وصول به نيستي مي‌باشد ولي ملاصدرا در پي معرفت در باب هستي است نه عدم و نيستي چون وي عدم را نيستي صرف و بطلان محض مي‌داند كه هيچ حقيقتي ندارد و معني كه از آن دريافت مي شود همان عدم وجود است، اين عدم تا به چيزي اضافه نشود مفهومي نخواهد داشت و اين اضافه ها هستند كه مفهومي را براي عدم ايجاد مي كنند.