بررسي تفأّل و تطيّر در مثنوي معنوي

فال، به معاني «شگون، پيش بيني و پيشگويي» آمده است در زبان عربي «فاّل» مي گويند كه به معناي خوش بيني و تفأّل به نيكي و خوبي و ضدّ «طيره» (شُوم) است. واژۀ «تطيّر» از ريشۀ «طير» (پرنده) گرفته شده است و به معناي فال زدن به پرندگان است؛ ولي بعدها دربارۀ هرچيزي كه با آن فال نيك يا فال بد بزنند، به كار رفته است (تفاؤل و تشاؤم).موضوع تفاّل و تطيّر در متون گوناگون از جمله متون تفسيري، قرآني، روايي و... مطرح شده است و مطالب زيادي درباره آن در كتب گوناگون، پايان نامه ها و مقالات، نگاشته شده است و حتّي به صورت موضوعي مستقل نيز درخور توجّه و بررسي مي باشد. برخي به صورت يك خرافه به آن نظر انداخته اند و از ديدگاه رد و ترديد به آن پرداخته اند و برخي آن را باور داشته اند و از طرق گوناگون و آوردن شاهد مثال از متون قرآني، روايي، تفسيري سعي در توجيه آن داشته اند.در اين مقاله سعي شده است تا مفاهيم تفأّل و تطيّر در مثنوي معنوي مولانا جلال الدّين بلخي مورد بحث و بررسي قرار گيرد.