مزيت نسبي فعاليت هاي گردشگري و رشد اقتصادي در ايران

Comparative advantages of tourism activities and economic growth in Iran

بسياري از برنامه ريزان و سياست گذاران توسعه، از صنعت گردشگري به عنوان ركن اصلي توسعه پايدار ياد مي كنند كه مي تواند با برنامه ريزي اصولي و مناسب و شناسايي فرصت ها و محدوديت هاي گردشگري، نقش موثري در توسعه روابط و مناسبات اقتصادي و در نتيجه توسعه ملي و منطقه اي و تنوع بخشي به اقتصاد ملي و منطقه اي، بر عهده داشته باشد. در اين راستا به محاسبه ي مزيت نسبي فعاليت هاي اقتصادي بخش گردشگري استان هاي كشور و مقايسه آن ها با يكديگر و همچنين بررسي رابطه بين مزيت نسبي ارزش افزوده فعاليت هاي بخش گردشگري و رشد اقتصادي استان هاي كشور مي پردازيم. براي اين منظور با كمك شاخص مزيت نسبي و با استفاده از اطلاعات مربوط به ارزش افزوده بخش هتل و رستوران و سهم آن در توليد ناخالص داخلي كشور بر اساس آخرين داده هاي موجود در سال ۱۳۹۵ كه توسط مركز آمار ايران منتشر شده است، به ارزيابي اثر مزيت نسبي گردشگري بر رشد اقتصادي طي سال-هاي ۱۳۹۲ـ۱۳۸۳ از طريق برآورد به روش داده هاي تابلويي پرداخته ايم. نتايج نشان مي دهد استان هاي تهران، خراسان رضوي، اصفهان، البرز، گيلان، مازندران و فارس بيش ترين شاخص مورد نظر را در دوره مورد بررسي به خود اختصاص داده اند، همچنين نتايج برآورد حاكي از اين است كه اثر مزيت نسبي ارزش افزوده بخش هتل و رستوران بر رشد اقتصادي مثبت و معنادار است.