اثر تنش خشكي بر صفات كمي و محتواي نسبي آب جمعيت هاي بالنگو Lallemantia royleana Benth.))

به منظور بررسي اثر تنش خشكي بر صفات كمي و كيفي جمعيت هاي گياه دارويي بالنگو آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي گياهان دارويي دانشگاه شاهد در سال 94-93 اجرا شد. فاكتور هاي آزمايش شامل 3 سطح خشكي از مرحله گلدهي به بعد به عنوان فاكتور اصلي (1- متوسط پتانسيل رطوبت خاك در حد 5/ 0- اتمسفر به عنوان شاهد (FC)، 2- پتانسيل رطوبت خاك حدود 5/ 6- اتمسفر به عنوان تنش ملايم ، 3- پتانسيل رطوبت خاك حدود 5/9- اتمسفر به عنوان تنش نسبتاً شديد) و جمعيت هاي بالنگو (4 جمعيت از استان اصفهان و يك جمعيت از استان كردستان) به-عنوان فاكتور فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه خشكي تأثير معني داري بر صفات اندازه گيري شده داشت (P 0.01). بطوريكه بيشترين عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيكي، شاخص برداشت و محتواي نسبي آب برگ مربوط به تيمار شاهد مي باشد. نتايج مقايسه ميانگين ميان اثر خشكي نشان داد كه تيمار بدون تنش (پتانسيل رطوبت 5 /0- اتمسفر) با 6 /3735 كيلوگرم در هكتار بيشترين عملكرد بيولوژيكي، در تنش ملايم (5/ 6- اتمسفر) 4 /2307 و در تنش نسبتاً شديد (5 /9- اتمسفر) كمترين عملكرد بيولوژيكي با 4/ 1935 كيلوگرم در هكتار مي باشد.