ارزيابي تنفس تاريكي و جوانه زني در ارقام و لاين هاي كنجد در شرايط تنش شوري

جوانه زني و سبزشدن گياهچه يكي از مراحل بحراني در دوره رشد گياهان مي باشد، كه روي استقرار محصول و عملكرد اقتصادي آن اثر مي گذارد. به منظور بررسي تنش شوري بر ويژگي هاي جوانه زني و تنفس تاريكي 7 رقم و لاين كنجد (Sesamus indicum) آزمايشي در سال 1393 در دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي داراب، دانشگاه شيراز به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملا تصادفي با سه تكرار انجام گرفت. فاكتورها عبارت بودند از : شوري آب در چهار سطح (0 و 3 و 6 و 9 دسي زيمنس بر متر) و ارقام / لاين هاي كنجد (داراب1 ، داراب 2 ، داراب 14 ، حاجي آباد، برازجان 203، TN 238، TN240 ). نتايج نشان داد كه شوري تأثير منفي معني داري بر جوانه زني و تنفس تاريكي داشت. درهمه ارقام تنش شوري رشد ساقه چه را بيشتر از رشد ريشه چه تحت تأثير قرار داد. بيشترين كاهش در رشد ساقه چه در برازجان 203 و TN238 و كمترين كاهش در ارقام داراب 1 و حاجي آباد مشاهده گرديد. همچنين بيشترين كاهش ريشه چه در ارقام برازجان 203 و TN240 و حاجي آباد و كمترين كاهش در ارقام داراب 14 و داراب 1 مشاهده شد. با افزايش شوري ارقام داراب 2 و حاجي اباد بيشترين مقدار تنفس و كمترين مقدار تنفس به ارقام داراب 14 و برازجان 203 اختصاص يافت. به طور كلي داده هاي اين آزمايش نشان مي دهد كه بذور ارقام و لاين هايي كه سرعت تنفس بالاتري دارند سرعت رشد گياهچه بالاتري دارند كه اين خصوصيت مي تواند معياري براي انتخاب ارقام مقاوم به شوري باشد كه در مناطق گرم و خشك كشت مي شوند.