بررسي وضعيت گرد و غبار در ايستگاه سينوپتيك ماهشهر طي دوره آماري 2005-1986

ايجاد گرد وغبار ميتواند نوعي واكنش به تغيير پوشش گياهي زمين باشد كه نقش فعاليتهاي انساني را در كنار شرايط طبيعي محيط هاي جغرافيايي نبايد ناديده گرفت.كشور ايران در يك منطقه با آب و هواي خشك قرار گرفته است به دليل دارا بودن اين مشكل و همجوار بودن با بخش گسترده اي از پهنه هاي بياباني تحت تاثير نامطلوب پديده گرد و غبار قرار ميگيرد. در اين پژوهش وضعيت گرد و غبار در ايستگاه سينوپتيك ماهشهر طي دوره آماري 2005-1986 با استفاده از پارامترهاي اقليمي ميانگين رطوبت نسبي،حداكثر و حداقل رطوبت نسبي، ميانگين دما،حداقل و حداكثر دما، ميانگين بارش و ميانگين سرعت باد،با استفاده از روشهاي آماري و اقليمي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصله بيانگر آن است كه تعداد روزهاي توام با طوفان هاي گرد و غباري در ايستگاه ماهشهر 81 روز در سال مي باشد. در ايستگاه مورد مطالعه فراواني بيشتر روزهاي گرد و غباري در دوره گرم سال مشاهده مي شود، كه علت آن مي تواند ورود هواي گرم و خشك عربستان به داخل ايران توسط پرفشار آزور باشد كه باعث تشديد و فعاليت گرد و غبار در اين نواحي مي شود. نتايج رگرسيون چند متغييره نشان داد كه درايستگاه ماهشهر ارتباطي قوي و محكم بين تمام عناصر اقليمي با گرد وغبار وجود دارد. بالاترين ضريب همبستگي مربوط به متغير باد با 95 درصد و همبستگي معكوس با متغيرهاي رطوبت و بارش مشاهده مي شود.