مقايسه كارآيي روش هاي نمونه برداري چند درختي، تصادفي سيستماتيك و قطعات نمونه داراي مساحت متغير

به منظور مديريت صحيح و برنامه ريزي اصولي در هر زمينه، به ويژه جنگل، به جمع آوري اطلاعات كمي و كيفي مناسب نياز است. در اين پژوهش، در يك جنگلكاري با گونه صنوبر دلتوئيدس با مساحت 12 هكتار روش هاي نمونه برداري چند درختي (9،8،7،6،5،4،3و10 درختي)، تصادفي منظم با مساحت هاي ثابت (4،3،2،1و5 آر) و قطعات نمونه داراي مساحت متغير (رلاسكوپ) با توجه به مشخصه هاي سطح مقطع برابر سينه و تعداد در هكتار مورد مقايسه قرار گرفتند. با استفاده از آزمون t با يك عدد ثابت، ميانگين برآورد شده مشخصه هاي سطح مقطع برابر سينه و تعداد در هكتار، با آماربرداري صددرصد مورد آزمون قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ميانگين برآورد شده مشخصه سطح مقطع برابر سينه، در روش هاي 5، 6و 7 درختي و سطوح 2،1و3 آري و قطعات نمونه داراي مساحت متغير، اختلاف معني داري با آماربرداري صددرصد داشتند. ميانگين برآورد شده مشخصه تعداد در هكتار نيز در تمامي روش هاي نمونه برداري در سطح 05/0 اختلاف معني داري با آماربرداري صددرصد نداشتند. در نهايت با استفاده از شاخص در هر دو مشخصه مورد بررسي، روش نمونه برداري 4 درختي، به عنوان بهترين روش نمونه برداري در توده هاي جنگلكاري با مساحت كم با گونه صنوبر دلتوئيدس، مناسب ارزيابي گرديد.