تحليل و پايش خشكسالي با استفاده از شاخص هاي هواشناسي (مطالعه موردي جنوب غرب آذربايجان غربي)

خشك سالي از جمله مخاطرات طبيعي است كه به صورت كوتاه مدت، ميان مدت، و بلندمدت بر وضعيت اقتصادي و اجتماعي جامعه تاثير مي گذارد. پايش به موقع و دقيق شدت خشك سالي با استفاده از شاخص هاي رايج هواشناسي هدف اصلي اين پژوهش مي باشد. بدين منظور با استفاده از چهار شاخص پركاربرد SPI، ZSI، PN و DI خشك سالي هواشناسي را برآورد مي كنيم. تعداد ايستگاه هاي مورد مطالعه در اين پژوهش سه ايستگاه و سال هاي آماري مشترك بين ايستگاه ها از سال 1383 تا سال 1393 مي باشد. با توجه به طبقه بندي بدست آمده از حالات خشكي و ترسالي در ايستگاهاي موردرپژوهش مي توان چنين بيان كرد كه شاخص هاي SPI، ZSI و DI براي نمايش دوره ترسالي و خشك سالي مناسب تر و نتيجه بدست آمده از هرسه شاخص نزديك به همديگر است؛ اما براي شاخص PN حالتي غير از نتايج سه شاخص ذكر شده مي باشد. با بدست آوردن همبستگي بين شاخص ها و بارش در دو شهرستان پيرانشهر و نقده شاخص هاي ZSI و PN با بارش همبستگي زيادي دارند و مناسب مي باشند. اما براي شهرستان اشنويه شاخص SPI مناسب تر مي باشد. پس در حالت كلي و با توجه به نمودار هاي بدست آمده ناشي از مقدار عددي هريك از شاخص ها، شاخص PN تطابق كمتري با بقيه شاخص ها داشته و براي گستره خشك سالي در همه جا مناسب نمي باشد.