ارزيابي تاثير تنظيم كننده هاي رشد گياهي و متانول بر برخي صفات گياه شيرين‎برگ

آزمايشي با هدف بررسي تاثير محلول پاشي متانول و تنظيم كننده هاي رشد گياهي بر برخي صفات گياه استويا در سال 1392 در گلخانه تحقيقاتي پژوهشكده گياهان دارويي جهاد دانشگاهي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 11 تيمار و 3 تكرار اجرا شد. تيمارها شامل شاهد، و تنظيم كننده هاي رشد و متانول به صورت تلفيقي50 پي پي ام جيبرلين و 20درصد متانول، 50 پي-پي ام جيبرلبن و 40درصد متانول، 100پي پي ام جيبرلين و 20درصد متانول، 100پي پي ام جيبرلين و 40درصد متانول، 50پي-پي ام ايندول بوتريك اسيد و 20درصد متانول، 50پي پي ام ايندول بوتريك اسيد و 40درصد متانول، 100پي پي ام ايندول بوتريك اسيد و 20درصد متانول، 100پي پي ام ايندول بوتريك اسيد و 40درصد متانول، 50پي پي ام جيبرلين و 100پي پي ام ايندول-بوتريك اسيد و 40 درصد متانول و 100پي پي ام جيبرلين و 50پي پي ام ايندول بوتريك اسيد و 40 درصد متانول بودند. نتايج حاصل از آزمايش نشان داد محلولپاشي بر صفات وزن تر ساقه، وزن خشك ساقه، وزن تر برگ، وزن خشك برگ، وزن تر ريشه، ميزان قند استويوزويد در سطح آماري يك درصد معني دار شد و نمودارهاي مقايسه ميانگين تيمار محلولپاشي نشان داد كه محلولپاشي بر صفات مذكور اثر متفاوتي گذاشته و در برخي سبب افت و در بعضي صفات ياد شده باعث افزايش گشت. در بين تيمارهاي محلولپاشي نيز تيمار تيمار T10 (در صفات وزن تر و خشك ساقه، ميزان قند استويوزويد)، تيمار T4 (وزن تر برگ)، T11 (وزن خشك برگ) T1 (وزن تر ريشه) تأثير منفي بيشتري نسبت به ساير تيمارها در صفات داشته و كمترين ميزان‌ها را به خود اختصاص داد.