مقايسه توان ريشه زايي در قلمه هاي چوب سخت صنوبر دلتوئيدس (Populus deltoides) و كبوده (Populus nigra)

به منظور بررسي اثر غلظت هاي مختلف ايندول بوتيريك اسيد بر ريشه زايي قلمه هاي صنوبر دلتوئيدس و كبوده آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با 4 تكرار به اجرا در آمد. قلمه هاي تهيه شده با هورمون ايندول بوتيريك اسيد در 3 سطح صفر، 1000 و 2000 ميلي گرم در ليتر تيمار گرديدند. طبق نتايج بدست آمده برهمكنش تيمار هورموني و گونه بر طول بزرگترين ريشه معني دار بود. همچنين اثر نوع گونه بر تمامي صفات مورد بررسي (به غير از تعداد ريشه) و تيمار ايندول بوتيريك اسيد بر در صد ريشه زايي معني دار گرديد. بيشترين درصد ريشه زايي با ميانگين 43 درصد مربوط به غلظت 1000 ميلي گرم در ليتر بود. غلظت هورمون مورد استفاده بر زمان ريشه زايي اثر معني داري نداشت. در بين دو گونه مورد بررسي درصد ريشه زايي در كبوده (46%) بيشتر از صنوبر (34%) بود. در آزمايش حاضر قلمه هاي كبوده زودتر از صنوبر ريشه دار شدند. به-طوريكه ميانگين مدت زمان ريشه زايي در كبوده 22 و در صنوبر 31 روز بود. بزرگترين طول ريشه در كبوده و صنوبر به ترتيب 2/ 6 و 4 سانتي متر بود. با توجه به نتايج حاصل براي افزايش توان ريشه زايي در قلمه هاي چوب سخت دو گونه صنوبر و كبوده تيمار 1000 ميلي گرم در ليتر IBA توصيه مي شود.