بررسي رابطه بين نگرش نسبت به آموزش كشاورزي و خوداشتغالي در بخش كشاورزي

كارآفريني تأثير قابل توجهي بر اشتغال و رشد اقتصادي دارد. دانشگاه هاي كشاورزي مي‌توانند از طريق معرفي برنامه‌هاي آموزشي و تحقيقات كارآفريني به عنوان تسهيل كننده ي راه اندازي يك كسب و كار عمل كنند. از آنجا كه رفتار و تصميمات فارغ التحصيلان كشاورزي براي شركت در فعاليت‌هاي كارآفريني را مي‌توان از طريق نيت كارآفرينانه آنان مورد تبيين قرار داد، بررسي عواملي كه نيت كارآفريني را تحت تأثير قرار مي‌دهد، مسئله بسيار مهمي است. لذا هدف اين مطالعه، واكاوي عوامل مؤثر بر نيت كارآفرينانه فارغ التحصيلان كشاورزي است. جامعه مورد مطالعه فارغ التحصيلان مقطع كارشناسي دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي رامين خوزستان مي‌باشد. تعداد 500 پرسشنامه براي فارغ التحصيلان ارسال گرديد. از ميان پرسشنامه هاي برگشتي تعداد 135 مورد مفيد بودند كه به عبارتي از طريق مطالعات پيگيري (Follow-up Survey) انتخاب شده‌اند. اعتبار صوري پرسشنامه توسط پانل متخصصان تأييد شد. سپس با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ پايايي متغيرها تأييد گرديد. نتايج، نشان داد كه خودكارآمدي، نگرش نسبت به آموزش كشاورزي و نگرش نسبت به رشته‌هاي كشاورزي مي‌توانند 81 درصد از تغييرات نيت كارآفريني افراد را در آينده پيش بيني كند. نتايج به دست آمده مي تواند ديدگاه‌هاي مهمي به سياست گذاران در رابطه با اينكه چه حمايت‌ها و مشوق‌ها را مي‌توانند براي فارغ التحصيلان جهت ارتقاء حرفه كارآفريني فراهم كنند، ارائه دهند.