شناخت فرصت هاي كارآفرينانه در عرصه گياهان دارويي

مصرف گياهان دارويي براي درمان دردهاي جسمي و روحي سابقه‌اي ديرينه دارد. در نيم قرن گذشته رويكرد جوامع صنعتي و پيشرفته به استفاده از داروهاي گياهي و مصرف گياهان دارويي به‌صورت‌هاي مختلف افزايش چشمگير و قابل توجهي داشته است، از گياهان دارويي علاوه بر درمان بيماري‌ها، امروزه به‌منظور پيشگيري از ايجاد بيماري نيز استفاده مي‌شود، امروزه توليد گياهان دارويي در صنايع داروسازي و بهداشتي نيز داراي اهميت زيادي است. اكثر كشورهاي توسعه‌يافته نمي‌توانند و يا امكان توليد مقرون به صرفه مواد اوليه توليد داروهاي گياهي را در اختيار ندارند و چاره‌اي به‌جز واردات ندارند، حال آن كه كشوري مانند ايران هم از لحاظ اقليمي و هم از لحاظ گستردگي منابع غني گياهان دارويي و بومي و دست نخورده؛ منبعي بكر و عالي براي گسترش صادرات مواد اوليه در اختيار دارد، توليد و استخراج مواد مؤثره اين گياهان نيز به برنامه‌اي مدون و مشخص‌دار نياز دارد تا بتوان گياهان بومي و دارويي را به سراسر جهان معرفي و عرضه كرد. از اين‌روي كشت و پرورش گياهان داوريي و همچنين ايجاد صنايع تبديلي، فرآوري و بسته‌بندي اين گياهان فرصت كارآفرينانه مناسبي براي ايجاد اشتغال پايدار و افزايش توليد ملي به شمار مي‌رود. به همين جهت در اين مقاله سعي شده است، ضمن تحليل وضعيت گياهان دارويي در كشور، الگوهاي شناخت فرصت‌هاي كارآفرينانه و عوامل مؤثر بر آن نيز مورد بررسي قرار گيرد.