تحليل تطبيقي و بينا رشته اي ادبيات و معماري از خلال «دير تلم» مدينه فاضله رابله

مطالعات بينا رشته اي يكي از مباحثي است كه اخيرا مورد توجه محققين ادبيات تطبيقي قرار گرفته است.. اثري ادبي مجموعه اي از عباراتي است كه گاه در نظر خواننده معمولي خالي از معناست. اما آنچه آن را از متون هاي روزمره متمايز مي سازد حضور عقايدي است كه پنهان و آشكارا از خلال واژه ها به ذهن خواننده متبادر مي گردد. اثري معماري نيز متشكل از عناصر ي گوناگون است كه انتخاب نوع مواد، خطوط و اشكال هندسي بيانگر بينش خالقش مي باشد. هر چند از جنبه بصري، اثري ادبي با اثري معماري متفاوت است اما هر دو مخلوق تفكر و خلاقيت انسان هستند و علي رغم وجود تفاوت ها، مي توان شباهت هايي بين آن ها يافت. بعلاوه همانطور كه در ادبيات شاهد ظهور مكاتبي بي شمار هستيم در معماري نيز سبك هاي متعددي وجود دارد كه گاه تحت تاثير تولد مكتبي در ادبيات است. رابله در رمان خود گارگانتوا به ترسيم معماري دير تلم با بيان جزئيات مي پردازد. قصد ما در اين پژوهش بررسي معماري دير تلم از جنبه هايي چون: شكل، فضا، نوع وكميت تزيينات و فضاهاي طراحي شده براي ساكنين دير تلم است. سپس از خلال توصيف دير تلم به معرفي مولفه هاي اصلي تفكر رابله به عنوان يكي از اومانيست هاي رنسانس خواهيم پرداخت. در آخر با استفاده از مكتب آمريكايي به اين سوال پاسخ خواهيم داد: عقايد اومانيستي رابله بر روي معماري دير تلم تاثير گزار بوده است يا خير؟ اين تاثيرات به چه شكل هايي در معماري دير تلم ظهور پيدا كرده اند؟