تحليل جايگاه من در گفته پردازي پل والري و يدالله رويايي بررسي تطبيقي با رويكرد نشانه-معنا شناسي

بررسي صورتهاي مختلف گفته پردازي در متون پل والري، نويسنده و شاعر فرانسوي قرن 20 و يد الله رويايي شاعر معاصر فارسي زبان اين امر را روشن مي سازد كه از يك سو با خصوصيت ويژه گفتمانهاي اين دو شاعر مواجه مي شويم كه بيشتر با كنشگر من بيان شده و از سويي ديگر با ويژگيهاي ادراكي و احساسي در گفته پردازي كه بر خواننده تحميل مي گردد. پيكره مورد مطالعه اشعار نارسيس والري و اشعار دفتر شعري من، گذشته، امضا از يدالله رويايي مي باشد. تحليل استراژيهاي مختلف بينش و ادراك در آثار اين دو، با روشنگري نظريه هاي نشانه- معنا شناسي، فرضيه اي را مطرح مي كند كه ما آن را تنش چند صدايي در گفته پردازي مي ناميم و وابسته به نظريه اتصالات و انفصالات در گفتمان مي باشد. هدف از اين مقاله آن است كه نشان دهيم تمام گتمان تحت كنترل من مي باشد. من شاعر در هر دو دچار تكثر است و رقابت بين صورتهاي مختلف گفته پردازي وجود دارد كه در جستجوي يك موضوع ارزشي كه همان هويت است، مي باشند. خود در حال تغيير و تحول و شدن است و براي رسيدن به هويت صورتهاي مختلف گفته پردازي با هم در گير مي شوند و تنش در گفتمان به وجود مي آيد. البته اين امر در گفتمان والري پيچيده تر از گفتمان يدالله رويايي مي باشد.