بررسي ساختار تخيل در شعر شاملو و پل الوار از منظر ژيلبر دوران

شعر شاملو سنتز‌گونه‌اي ميان فرم و زبان شعر غرب و شعر و زبان فارسي‌ست شعري كه از مرز تاثير‌‌پذيري گذر كرد و در روند تكامل شعر نيمايي به بنيان‌گذاري شعر سپيد انجاميد. ترجمه شعر غربي، براي شاملو پنجره‌اي بود كه از آن چشم‌اندازهاي ديگري را هم ببيند، و هرچه را كه ديده بود در ذهن فارسي خود تغيير دهد و چيزي تازه و بديع از آن در شعر ارائه كند. از آن جهت كه شاملو شاعر شعر اجتماعي ايران بر تاثير‌‌‌پذيري‌اش از ‌الوار اقرار داشته است. اين پژوهش برآن است تا پس از معرفي مختصر نظريه‌ي ساختار انسان‌شناسي تخيل ژيلبر دوران، با رويكرد خاص به آن، اشعار شاملو و پل الوار را بررسي نموده تصاوير هنري، نمادها وكهن‌الگوهاي شعر دو شاعر را به عنوان توليدات تخيلي در دو منظومه‌ي روزانه( تصاوير شورش عليه زمان و ترس از گذر زمان) و منظومه‌ي شبانه( تصاوير مربوط به كنترل زمان) طبقه‌بندي كند و سپس با بررسي رابطه اين دو منظومه به ساختار تخيل شاعر دست يافته نشان دهد كه نظام تخيلي شاملو تا چه اندازه به پل الوار نزديك است و آيا در اين بعد متاثر از الوار بوده‌است يا نه؟! اين نوشتار تطبيقي محدود به دفتر هواي تازه و اشعار الوار به ترجمه‌ي شاملو است.