منطق الطير عطار و افسانه ي قرون ويكتور هوگو

فريدالدين محمد عطار از عارفان و شاعران و نويسندگان ايران در قرن ششم و هفتم ه.ق( 12 و 13 م.) است و آثار مهمي همچون منطق الطير از او به جاي مانده است . او از عرفايي است كه مانند مولانا و ابن عربي قائل به وحدت وجود است در داستان منطق الطير وحدت ، آرزوي مرغان و انتخاب هدهد به عنوان پير و راهنما حاكي از پاي گذاشتن از مرحله ي شريعت به طريقت است . ويكتور هوگو ، شاعر ونويسنده ي فرانسوي در قرن نوزدهم م. است . او پيشواي مكتب رمانتيسم محسوب مي شود . در اين مقاله كه در حوزه ي ادبيات تطبيقي است از تاثير منطق الطير بر ويكتور هوگو هنگام سرايش منظومه ي بلند افسانه ي قرون ( La legend de Siecles) سخن گفته شده است . نتيجه ي تحقيق اينكه ، همچنانكه عطار از پرواز سي مرغ به سوي سسيمرغ مي گويد تا به حقيقت هستي برسند ، ويكتور هوگو نيز در اين منظومه سفر انسان را به سه بخش تقسيم مي كند : بخش اول ، ميان دريا ( Pleine Mer) كه درياي مادي و تاريكي است . بخش دوم ، ميان آسمان (Pleine Ciel)و بخش سوم ، صور اسرافيل (ع) يا شيپور قضاوت الهي است .( La Trompette du Jgement ) ويكتور هوگو در كتاب خدا (Diue) كه بعد از افسانه ي قرون سروده شده ، از پرندگاني مي گويد كه همچون پرندگان منطق الطير نمادين هستند .