اثر تنش خشكي ناشي از سطوح مختلف محلول پلي اتيلن گلايكول بر مؤلفه¬هاي جوانه زني بذر سياه دانه (Nigella sativa)

خشكي يك رويداد هواشناختي است كه به دليل عدم وقوع بارندگي در يك دوره زماني اتفاق ميافتد. به منظور بررسي واكنش گياه دارويي سياه دانه به تنش خشكي ناشي از پلي اتيلن گلايكول آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با 6 تيمار و سه تكرار انجام شد. تيمارهاي تنش آبي با استفاده از محلول¬هاي 0، 5، 10، 15، 20 و 30 ميلي مولار پلي اتيلن گليكول (PEG 6000) كه توان آب آن¬ها به ترتيب 0 ، 03/0- ، 19/0 - ، 41/0 - ، 67/0 - و 35/1 مگا پاسگال بود تهيه گرديد. نتايج اين آزمايش نشان داد تنش آبي اثرات معني داري بر جوانه زني و پارامترهاي رشدي بذر گياه سياه دانه دارد. با كاهش توان آبي ناشي از افزايش غلظت PEG سرعت جوانه زني كاهش معني داري پيدا كرد به طوريكه بالاترين سرعت جوانه زني در تيمار 5 ميلي مولار PEG مشاهده شد. همچنين با افزايش سطح تنش خشكي طول ساقه، طول ريشه، وزن تر ريشه، وزن تر ساقه، وزن خشك ساقه و وزن خشك ريشه كاهش يافت. به نظر مي¬رسد پارامترهاي رشدي و جوانه زني گياه سياه دانه تحت تنش خشكي به شدت كاهش مي-يابد.