استفاده¬هاي خوراكي و دارويي نسترن وحشي (Rosa Canina) در روستاهاي جنگلي ارسباران

حدود 60 درصد مردم محلي در سطح جهان و 80 درصد در كشورهاي در حال توسعه براي گياهان دارويي به عنوان يكي از مهمترين توليدات جنگلي به طور مستقيم وابسته مي¬باشند. هدف اصلي اين تحقيق بررسي كاربردهاي دارويي و خوراكي توسط مردم محلي، ميزان توليد هر پايه، ميزان برداشت و ارزش اقتصادي برداشت توسط مردم محلي مي¬باشد. در اين تحقيق، برآورد ميزان توليد از طريق آماربرداري و ميزان برداشت با تكميل 36 پرسشنامه از مردم محلي مطالعه شد. نتايج نشن داد كه مردم محلي جهت درمان التهاب كليه و سنگ كيسه صفرا از جوشانده ميوه، جهت درمان يبوست از مرباي گل نسترن و جهت درمان ورم مثانه از دمكرده ميوه اين گياه استفاده مي¬كنند. حتي از ميوه نسترن در تهيه غذا و در آبگوشت محلي استفاده مي¬شود. نتايج نشان داد تعداد پايه¬هاي نسترن در منطقه مورد مطالعه 845 پايه مي¬باشد. همچنين متوسط ميوه توليدي هر پايه نسترن، 1223 گرم مي¬باشد. با توجه به تعداد پايه¬هاي نسترن و متوسط ميوه توليدي هر پايه، 1033 كيلوگرم ميوه توليد نسترن در چهار روستا مي¬گردد. ارزش بالقوه نسترن توليد شده در منطقه در سال 1394 با توجه به قيمت و ميزان توليد، 2008 هزار تومان مي¬باشد. برداشت توسط اكيپ¬هاي دو نفره اتفاق مي¬افتد و ميانگين برداشت روزانه هر بهره¬بردار از ميوه نسترن، پنج كيلوگرم مي¬باشد. ميزان محصول برداشتي توسط خانوارها از 14 تا 45 كيلوگرم متغير بود.