تأثير نوع آبياري (كامل، تكميلي و ديم) بر برخي صفات فيزيولوژيكي گياه دارويي ماريتيغال (silybum marianum L. Gaertn) در شرايط اروميه

كمبود آب، عامل اصلي محدودكننده رشد و عملكرد گياهان در مناطق خشك و نيمه خشك محسوب مي¬شود. به منظور بررسي تأثير كمبود آب بر صفات فيزيولوژيك گياه دارويي ماريتيغال، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه اروميه در قالب طرح بلوك¬هاي كاملا تصادفي با سه تكرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل آبياري كامل، تكميلي و ديم بود. تجزيه واريانس داده¬ها اثر آبياري را روي ميزان كلروفيل a، b، كلروفيل كل،كاروتنوئيد، پرولين و قندهاي محلول معني¬دار نشان داد. در شرايط آبياري كامل ميزان كلروفيل a، b و كلروفيل كل افزايش و ميزان كاروتنوئيد، پرولين و قندهاي محلول كاهش يافت ولي در شرايط تنش ميزان كلروفيل a، b و كلروفيل كل كاهش و ميزان كاروتنوئيد، پرولين و قندهاي محلول افزايش يافت. مكانيزم¬هاي تحمل به خشكي شامل افزايش پرولين، قندهاي محلول، افزايش غلظت كاروتنوئيدها با افزايش كمبود آب در گياهان تحت تنش مشاهده گرديد. به طور كلي نتايج آزمايش بيانگر تحمل نسبي ماريتيغال در مواجهه با تنش كمبود آب بود.