بررسي مكان¬هاي پراكنش و استفاده مردم محلي از درختچه دارويي زغال اخته در ارسباران

كاربردهاي غذايي و دارويي محصولات جنگلي از قبيل گل، برگ، ساقه، ريشه، غده، ميوه و غيره در زندگي خانوارهاي روستايي روند روبه¬رشدي داشته است. در اين مطالعه سعي بر اين است تا بتوان مكان¬هاي پراكنش و ميزان استفاده مردم محلي از زغال اخته را بررسي نمود. به ميزان توليد هر پايه، تعداد پايه و عملكرد در هكتار با روش آماربرداري صددرصد با ثبت موقعيت مكاني درختان و ميزان استفاده مردم منطقه از ميوه زغال¬اخته با استفاده از مشاهدات محلي و پرسشنامه نيمه ساختاريافته بررسي شد. در پرسشنامه سوالاتي از قبيل مقدار برداشت، محل و مقدار فروش، نحوه استفاده، درآمد از محل فروش و غيره پرسيده شد. نتايج تعداد در هكتار زغال اخته در منطقه نشان داد كه در 302 هكتار از جنگل آماربرداري شده، 1068 پايه زغال اخته وجود دارد كه به طور متوسط 5/3 پايه در هكتار مي¬باشد. اين گونه غالباً در تيپ¬هاي سياه¬تلو بلوطستان رويش مي¬كند. همچنين هر پايه زغال اخته حدود 1366 گرم ميوه توليد مي¬كند كه عملكرد اين محصول در هكتار به پنج كيلوگرم مي¬رسد. ميانگين برداشت روزانه هر فرد 7/27 كيلوگرم مي¬باشد. ميوه¬هايي كه خانوارها براي خودمصرفي در زمستان استفاده مي¬كنند، فرآوري از قبيل خشك كردن، پختن، تهيه رب و ترشي روي آنها صورت مي¬گيرد. مي¬توان نتيجه گرفت منطقه ارسباران، به دليل بالا بودن پتانسيل توليد از گونه¬هاي ميوه¬ده مي¬تواند منبع مواد اوليه خوبي براي كارگاه¬هاي فراوري، اسانس¬گيري و توليد آبميوه در منطقه شمال غرب باشد.