روش هاي نوين آموزشي در علوم پايه، با تاكيد بر بررسي مقايسه اي روش هاي آموزشي الكترونيكي و روش هاي آموزشي سنتي، مطالعه موردي: علوم زيستي

مطالعات برنامه درسي از قرن بيستم شروع مي گردد و مكاتب سنت گرايي، تجربه گرايي مفهومي و رفتارگرايي اجتماعي تحول عظيمي را در علوم بوجود مي آورند و بالاخره ديدگاه هاي نوين آموزشي، بر تحول نظام آموزشي بصورت فرآيندي فعال و سازنده و حاصل تعامل معلم و متعلم تكيه مي كند. همچنين آموزش الكترونيكي يك نظام آموزشي هنرمندانه و يك راه حل جامع مي باشد كه براي موسساتي كه خواهان حركت در مسير فناوري روز و تغيير روش ها و محيط هاي آموزشي خود هستند، امكان دستيابي به شيوه هاي نوين آموزشي را فراهم مي نمايد. در آموزش الكترونيكي، ارائه مطالب براساس نيازهاي فراگيران تغيير مي كند و در آن، فضايي ايجاد مي شود تا فراگير با فراغ بال و به دور از اضطراب و با حفظ استقلال و اعتماد به نفس، به فعاليت هاي مورد نظر خود بپردازد. آموزش الكترونيكي يك سيستم آموزشي واحد را براي تعدادي از فراگيران فراهم مي سازد كه منجر به ايجاد فرصت هاي آموزشي مختلف مي شود. همچنين با توجه به رشد سريع تكنولوژي، ورود روش هاي آموزش الكترونيكي در رشته هاي مختلف تحصيلي بسيار حايز اهميت مي باشد. پژوهش حاضر به دنبال بررسي روش هاي نوين آموزشي در علوم پايه با تاكيد بر بررسي روش هاي آموزش الكترونيكي در رشته زيست شناسي مي باشد. بر اساس نتايج حاصله از اين پژوهش، بهترين روش آموزشي در رشته زيست شناسي، تلفيقي از روش هاي سنتي و نوين آموزشي مي باشد.