ارائه رويكرد پروژه‌اي جهت تدريس و افزايش عملكرد يادگيري

در اين مقاله يك كلاس درس از پايه ششم به‌طور آزمايشي به عنوان گروه آزمايش با استفاده از روش تدريس پروژه رياضي و دو كلاس درس از پايه ششم به عنوان گروه هاي كنترل با استفاده از روش تدريس كلاسيك مورد بررسي قرار گرفته‌اند. براي اين آزمايش دو فرضيه آماري در مقابل يكديگر ساخته شده است. فرضيه اول، يعني فرضيه عدم تفاوت بيان مي‌كند كه متغير مستقل (روش پروژه رياضي) هيچ تأثيري بر روي متغير وابسته (نمره دانش آموزان) ندارد، درحالي‌كه دومين فرضيه يعني فرضيه مقابل فرض مي‌كند كه روش جديد در بهبود نمرات دانش آموزان تأثير دارد. براي بررسي در آغاز فرضيه عدم تفاوت مورد قبول قرار گرفته تا با رد آن فرضيه مقابل اثبات گردد. براي اين كار سه مجموعه جهت تجزيه ‌و تحليل آماري ميانگين گروه‌ها، بدين‌صورت كه مجموعه الف براي آزمون ميانگين گروه‌ها در پيش‌آزمون، مجموعه ب براي آزمون ميانگين گروه‌ها در پس‌آزمون و مجموعه ج براي آزمون ميانگين جفتي گروه‌ها از پيش‌آزمون تا پس‌آزمون تدوين شده است. نتايج حاصل از تجزيه ‌و تحليل آماري اين مجموعه‌ها نشان‌دهنده تفاوت چشمگير بين ميانگين گروه آزمايش و گروه كنترل در پس‌آزمون نسبت به پيش‌آزمون است. نتايج آزمايش، فرضيه مقابل يعني پروژه‌هاي رياضي نسبت به روش‌هاي كلاسيك در يادگيري دانش آموزان عملكرد بهتري دارند. را تأييد مي‌كنند.