بررسي رابطه پنج عامل شخصيت با خودناتوان سازي در دانش آموزان دختر دبيرستاني

هدف پژوهش حاضر«بررسي رابطه پنج عامل شخصيت با خودناتوان سازي در دانش آموزان در سال تحصيلي 96-95 بود. اين پژوهش، در زمره تحقيقات توصيفي- همبستگي قراردارد. حجم نمونه240 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان سراوان بود. ابزارهاي جمع‌آوري‌ اطلاعات‌ در اين‌ پژوهش براي متغيير پنج عامل شخصيت(پرسشنامهNEO-FFI) و براي متغير خودناتوان سازي(پرسشنامهSHS) بودند. اطلاعات با نرم افزار SPSS با استفاده از روش آمار توصيفي و آزمون آماري استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون) تجزيه و تحليل شدند. نتايج تحقيق نشان‎ دادكه بين ويژگي شخصيتي برون گرايي، سازگاري و وجداني بودن با خود ناتوان سازي رابطه منفي معناداري وجود داشت كه با افزايش ويژگي هاي شخصيتي برون گرايي، سازگاري و وجداني بودن، خود ناتوان سازي كاهش مي يابد ولي بين ويژگي شخصيتي روان آزردگي خويي با خود ناتوان سازي رابطه مثبت معناداري وجود داشت كه با افزايش ويژگي شخصيتي روان آزردگي خويي، خود ناتوان سازي هم افزايش مي يابد اما بين ويژگي شخصيتي گشودگي با خود ناتوان سازي رابطه معناداري وجود نداشت.