از مديريت دانش تا خبرگي سازماني و كسب و كار رقابتي

در نظام دانشي امروز دنيا، توانايي مديريت كردن دانش امري حياتي و مهم است. توليد و گسترش دانش دو عامل بسيار اساسي در عرصه رقابت ميباشند. دانش به عنوان يك دارايي با ارزش شناخته شدهاست و به آن به چشم سرمايه فكري يا دارايي هوشي نگاه ميكنند. امروزه مديريت انسانها و فعاليتهاي دانش محور از مسائل مهمي هستند كه مديران ما با توصيههاي زيادي از سوي مشاوران و اساتيد دانشگاهها در مورد مديريت پرسنل خود مواجه ميشوند. سؤال بنيادين اين است كه يك سازمان با تكيه بر چه رويكردي ميتواند به مزيت رقابتيِ مبتني بر منابع كليدي خود دست يابد؟ و روي چه فرآيندهايي سرمايه گذاري كند تا پيادهسازي مديريت دانش در جهت كسب و كار پويا و رقابتي و نيازهايش باشد؟ از مزايايي كه مديريت دانش براي سازمانها به ارمغان ميآورد ميتوان به بهبود كيفيت كار، در اختيار داشتن اطالعات بهروز شده، افزايش كارايي، بهبود اثربخشي، بهبود تصميمگيري، افزايش توان پاسخگويي نسبت به نيازهاي مشتريان، افزايش توان پاسخ به نيازهاي اساسي و توسعه كشور و امكان تغيير و تطبيق پذيري سريع اشاره نمود. بر اين اساس مقاله حاضر عوامل موفقيت، موانع استقرار مديريت دانش و روشها و مدلهاي جاري را با تاكيد بر اقتصاد دانشي و بهرهگيري فناوري اطالعات جهت ارتقاء خبرگي سازماني و ايجاد كسب و كار رقابتي بررسي و به بحث مي گذارد. اين پژوهش تالش دارد تا زمينه آشنايي با مفاهيم مديريت دانش، اقتصاد دانشي و ابعاد و اجزاي مختلف آن را به عنوان يك مرجع كامل براي پژوهشهاي آتي فراهم كند