ارائه مدل ساماندهي بهره برداري از جايگاه هاي CNG با تاكيد بر چالش هاي پيش روي آن

مطالعه‌ي حاضر به‌منظور طراحي مدل ساماندهي بهره‌برداري از جايگاه‌هاي CNG كشور انجام‌گرفته است.بر اين اساس از دو شيوه تركيبي كمي و كيفي براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده كرديم تا علاوه بر اطمينان بيشتر بر صحت و كامل بودن نتايج، امكان مطالعه عميق بر روي موانع و راهبردهاي بهره‌برداري از جايگاه‌هاي CNG مهيا گردد و بتوانيم مدلي ارائه دهيم كه اهداف پژوهش را پوشش دهد.با توجه به اين‌كه پژوهش حاضر از نوع تركيبي است، در بخش كمي، با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي، تعداد 307 نفر از كارمندان و در بخش كيفي نيز با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند 15 نفر از مديران راهبردي و كاركنان ارشد جهت انجام مصاحبه‌هاي عميق انتخاب گرديدند.براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها در بخش كمي از نرم‌افزار SPSS و در بخش كيفي از روش تحليل مضموني استفاده شد. به‌طوركلي يافته‌هاي حاصل از روش كمي نشان داد كه ازنظر كارمندان تناسب خودروهاي دوگانه‌سوز با تعداد جايگاه‌هاي CNG، توسعه كيفي به همراه توسعه كمي، تعمير و نگهداشت، پرسنل آموزش‌ديده و متخصص، هزينه‌هاي بهره‌برداري جايگاه CNG، تلاش و نظارت مسؤولين و نهادهاي ذي‌ربط در ساماندهي بهره‌برداري از جايگاه‌هاي CNG نقش مؤثري دارند اما نرخ كارمزد و واگذاري بهره‌برداري جايگاه‌هاي CNG به شهرداري‌ها عوامل بااهميت و مؤثري به شمار نمي‌روند. در بخش كيفي پژوهش درنهايت از كليه مصاحبه‌ها چهار مضمون استخراج شد. دامنه مضامين به اين قرار بود: موانع انساني بهره‌برداري از جايگاه‌هاي CNG، موانع استراتژيك بهره‌برداري از جايگاه‌هاي CNG، موانع فني بهره‌برداري از جايگاه‌هاي CNG، موانع مالي بهره‌برداري از جايگاه‌هاي CNG.در انتها نيز با تمركز و بررسي يافته‌هاي حاصل از مطالعات كمي و كيفي، مدل مناسب ساماندهي بهره‌برداري از جايگاه‌هاي CNG كشور ارائه شد.