بررسي تأثير رهبري تحولآفرين بر توانمندسازي كاركنان آموزش و پرورش كهگيلويه و بويراحمد

موضوع تحقيق حاضر »بررسي نقش رهبري تحول آفرين در توانمندسازي كاركنان آموزش و پرورش كهگيلويه و بويراحمد« است. فرضيههاي تحقيق تأثير رهبري تحولآفرين و مؤلفههاي آن را بر توانمندسازي كاركنان آموزش و پرورش كهگيلويه و بويراحمد بررسي ميكند. روش تحقيق پيمايش بود. جامعه آماري تحقيق را كليه كاركنان آموزش و پرورش دو شهرستان كهگيلويه و لنده ميباشد كه تعداد آنها 0022 نفر ميباشد. به منظور آزمون فرضيههاي تحقيق تعداد 503 نفر از آنها به روش نمونهگيري تصادفي ساده انتخاب شدهاند و از آنها خواسته شد تا پرسشنامه تحقيق كه شامل پرسشنامه پرسشنامه رهبري تحول آفرين باس و آوليو، پرسشنامه توانمندسازي اسپريتزر بود تكميل كنند. براي تجزيه و تحليل و آزمون فرضيههاي تحقيق از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي در نرم- افزار 23 Spss استفاده شده است. مهمترين نتايج تحقيق عبارتند از: رهبري تحول آفرين تأثير معني- داري بر توانمندسازي كاركنان آموزش و پرورش كهگيلويه و بويراحمد دارد. بعلاوه، نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه از ميان مولفههاي چهارگانه رهبري تحول آفرين، مولفههاي نفوذ آرماني، ترغيب ذهني، ملاحظات فردي تأثير معنيداري بر توانمندسازي كاركنان آموزش و پرورش داشتند اما مولفه انگيزش الهام بخش تأثير معنيداري بر توانمندسازي كاركنان نداشت.