بررسي ميزان جذابيت خيابان هاي تاريخي با رويكرد گردشگري؛ مطالعه موردي: خيابان چهارباغ عباسي اصفهان

در شهر اصفهان جاذبه هاي گردشگري زيادي وجود دارد كه در خيابان چهارباغ عباسي اصفهان مي توان گستره اي از جاذبه ها، اعم از فرهنگي، تاريخي، شهري، انسان ساخت و ... را مشاهده نمود. همچنين خيابان هاي تاريخي را مي توان به عنوان جاذبه گردشگري اي در نظر گرفت كه با داشتن فضاي گردشگري بالقوه، ساالنه گردشگران زيادي را به سمت خود جلب مي كند. در اين پژوهش جهت ارزيابي ميزان جذابيت خيابان مورد نظر ابتدا فضاي گردشگري خيابان به سه فضاي منظر، فرهنگي و فراغتي تقسيم شده و ميزان جذابيت آنها از ديد گردشگران مورد بررسي قرار گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت و روش، توصيفي پيمايشي مي باشد و جهت گردآوري اطالعات از اسناد كتابخانه اي، مطالعات ميداني، پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده استفاده شده است. جامعه آماري تمام گردشگراني هستند كه حداقل يك بار از اين خيابان بازديد نموده اند. حجم نمونه آماري طبق فرمول كوكران 192 نفر بوده است. اطالعات حاصل از پرسشنامه در نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل گرديده و نتايج حاكي بر آن است كه خيابان تاريخي چهار باغ عباسي اصفهان بيشترين جذابيت را در باب فضاي فرهنگي با ميانگين 77/3 برخوردار بوده و بعد از آن به ترتيب، فضاي منظر و فراغتي با ميانگين هاي 73/3 و 50/3 قرار گرفته اند. از اين رو داراي ميزان جذابيت الزم در راستاي توسعه گردشگري مي باشند