تحليلي جامع از كليدي ترين اقدامات در بهبود محيط كسب و كار استان مازندران

منظور از محيط كسب و كار، عوامل موثر بر عملكرد بنگاه هاي اقتصادي است كه مديران يا مالكان بنگاه ها نمي توانند آن ها را تغيير داده يا بهبود بخشند. فضاي كسب و كار نامناسب، هزينه عملكرد بنگاه هاي اقتصادي را افزايش مي دهد و باعث از بين رفتن انگيزه سرمايه گذار مي شود. بررسي شا خص هاي كسب و كار و پايش مستمر محيط كسب و كار در استان مازندران كه متاسفانه از مشكلات ساختاري و عقب ماندگي صنعتي و بيكاري رنج مي برد، حائز اهميت مي باشد. لذا در اين تحقيق، براي شاخص هاي محيط كسب و كار استان مازندران از طريق منطق فازي، الگوي تلفيقي محيط كسب و كار UNIDO و شاخص هاي بانك جهاني استفاده شده است. جامعه آماري شامل كارآفرينان و نيز كارشناسان اقتصادي خبره استان به تعداد 150 نفر كه با استفاده از جدول مورگان 108 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شده اند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها پس از تعيين روايي و پايايي پرسشنامه محقق ساخته، اطلاعات جمع آوري گرديد. سپس اعداد به دست آمده با استفاده از نمودار فازي مثلثي به اعداد فازي تبديل شد. با استفاده از اعداد فازي به دست آمده، ميانگين فازي هر يك از ابعاد مدل محاسبه گرديد. در نهايت به كمك ماكزيمم كننده ارزش، مقادير ميانگين ابعاد و شاخص هاي فضاي كسب و كار فازي زدايي شده، تا درجه عضويت هر يك از ابعاد در مدل مشخص شود. تجزيه و تحليل داده ها نشان مي دهد كه در جامعه مورد بررسي، در ابعاد مختلف الگو «زيرساختها» و «پيش بيني شرايط اقتصادي» در حد پايين تر از متوسط، «ثبات سياسي» در حد بالاتر از متوسط، «مهارت ها و توسعه منابع انساني» و «ابعاد رژيم قانوني» و «باز بودن بازارهاي مالي» در حد متوسط قرار گرفته است