بررسي مديريت تحول گرا و تأثير آن در ميزان تمايل كاركنان براي توسعه شغلي در مركز ملي رقابت

كاركنان به عنوان مهم‌ترين منبع راهبردي و نيروي محركه هر سازمان، نقش مهمي را در جهت تحقق اهداف سازماني ايفا مي‌كنند. بنابراين تصورات و نگرش‌هاي آنان به شغلشان در كارايي و اثر بخشي سازمان اثر گذار خواهد بود. در محيط پوياي كنوني رهبران تحول گرا نقشي تعيين كننده در تغيير و تحولات سازمان ها دارند. امروزه مديريت سازمان از پيچيدگي فراواني برخوردار است، زيرا عوامل دروني و بيروني بسيار زيادي وجود دارد كه سازمان را تحت تأثير خود قرار مي دهد. اين پژوهش به دنبال بررسي رابطه ابعاد تأثير مديريت تحول گرا در ميزان تمايل افراد براي توسعه شغلي در مركز ملي رقابت است. تحقيق حاضر از نظرهدف، كاربردي و از نظر روش اجرا، توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش، كاركنان و مديران مركز ملي رقابت هستند كه تعداد آنها محدود به 50 نفر مي¬باشد. در اين مطالعه، از آزمون هاي توصيفي،كولموگروف- اسميرنوف و آزمون ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده است.نتايج آزمون همبستگي پيرسون با اطمينان 89/0 درصد به طور كامل فرضيات پژوهش را مورد تائيد قرار داده است.در اين بررسي ها مديريت تحول گرا و ابعادش( مديريت كاريزماتيك، انگيزش فكري، ملاحظات فردي ) رابطه مثبت و معناداري با تمايل افراد براي توسعه شغلي كاركنان در مركز ملي رقابت دارد. نتايج بخوبي نشان مي دهند كه در بين عوامل مختلف مديريت تحول گرا، مديريت كاريزماتيك بيشترين تأثير را بر ميزان تمايل افراد براي توسعه شغلي در مركز ملي رقابت دارد. متغيرهاي ملاحظات فردي و انگيزش فكري در رتبه هاي بعدي اثر گذار قرار دارند.