تعهد سازماني، رضايتمندي و فالت شغلي در سازمانهاي ايراني

امروزه سازمانها دريافتهاند كه مهمترين سرمايههاي آنان منابع انساني است كه عامل مهمي در موفقيت و پيشرفت آنها بهشمار ميرود و هيچ سازماني بدون آن نخواهد توانست به تمام اهداف مورد نظر خود دست يابد. بنابراين اين در مقاله با تاثير فالت شغلي ذهني از لحاظ محتوا و ساختار شغل، بر رضايتمندي شغلي، تعهد سازماني و شغلي و قصد ترك از يك سازمان سرو كار داريم. ما مورد خود را كاركنان مشغول به كار بخش پشتيباني و نگهداري شركت زيرساخت از مجموعهي شركت مخابرات ايران ، انتخاب كرديم. مطالعه حاضر در مورد اين مسئله توضيح ميدهد كه فالت شغلي يك احساس واقعي است كه كاركنان اين شركت تجربه ميكنند و ميتواند تاثير منفي بر رفتار آنها اعمال نمايد. نتايج تحليل رگرسيوني نشان ميدهد كه فالت شغلي، تاثيرات منفي بر رضايتمندي شغلي اعمال مينمايد. در واقع، نظر كاركنان اينست كه فرصت كمي براي پيشرفت آتي دارند، به اين خاطر رضايتمندي شغلي آنها پائينتر ميآيد. به عالوه، فالت شغلي بر تعهد تاثيرگذار ميباشد. هرچه كاركنان بيشتر احساس كنند كه به فالت رسيدهاند، به همان نسبت، تعهد آنها در قبال شركت و شغل پايينتر ميآيد. فالت شغلي بر ابعاد عاطفي و هنجاري، تعهد بيشتر از بعد تداوم و پيوستگي، اثرگذار ميباشد و نتايج بدست آمده براي اين بعد متناقض ميباشد. در تنيجه فالت شغلي رهايي كاركنان از سازمان را ميتواند افزايش دهد.