بررسي تاثير برنامهريزي استراتژيك منابع انساني بر عملكرد سازمان با توجه به نقش ميانجي مديريت استراتژيك

تحقيق حاضر به منظور بررسي تاثير برنامهريزي استراتژيك منابع انساني بر عملكرد سازمان با توجه به نقش ميانجي مديريت استراتژيك و به روش همبستگي انجام شد. جامعهآماري تحقيق را مديران شهرداريهاي مختلف خراسان رضوي )شامل 054 نفر( تشكيل ميدهند، كه از بين آنان با استفاده از فرمول كوكران تعداد 742 نفر، به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده جهت جمعآوري اطالعات پرسشنامه است، كه توسط محقق تدوين شده است. روائي پرسشنامهها مورد تأييد قرار گرفت.پس از توزيع كل پرسشنامهها، مقدار آلفايكرونباخ براي پرسشنامه575/4 به دست آمد كه مقادير مناسبي جهت تأييد پايائي پرسشنامهها ميباشد.نتايج در دو سطح آمار توصيفي)رسم جداول و نمودارها( و استنباطي ) روش معادالت ساختاري( با استفاده از نرم افزارهاي اس پي اس اس ) SPSS (و ليزرل )Lisrel )مورد بررسي قرار گرفتند. روابط بدست آمده ازتحليل مدل معادالت ساختاري نشان دهنده پذيرش تمام فرضيات است. بنابراين برنامهريزي استراتژيك منابع انساني بر عملكرد سازمان با توجه به نقش ميانجي مديريت استراتژيك اثر مثبت و معني داري دارد