تعيين بخش هاي پيشرو از منظر صادرات در اقتصاد ايران با در نظر گرفتن الگوي اقتصاد مقاومتي: يك تحليل داده- ستانده

از آنجايي كه توسعه صادرات با مباني اقتصاد مقاومتي در يك راستا قرار گرفته است و در واقع توليد صادرات محور موتور حركتي اين اقت صاد مي با شد، لذا الگوي اقت صاد مقاومتي مي تواند از طريق ارتقاي سطح تجارت خارجي و سهم صادرات منجر به افزايش تخصصصو و كارآيي در بخشهاي صصادراتي شصصدد و در نهايت باخص تخصصيو مجدد منابع از بخشهاي غيرتجاري و غيركارآ به بخشهاي تجاري شود كه اين پديدد ميتواند به رشد توليد كمك نمايد. ضمن اينكه رشد صادرات بر رشد توليد اثرات جانبي نظير افزايش بهردوري خوامل توليد، كارآيي در تخصصصيو منابع، پيفصصرفت تكنو لوژي و اسصصتدادد از تكنولوژي هاي نوين، فراهم آوردن امكان بهردگيري از صرفه هاي ناشي از مقياس و افزايش تخصو نيروي كار را دارد. به اين ترتيب صادرات، خود به خنوان يك خامل مهم و تأثيرگذار در توليد كل ك فور به شمار مي آيد و مي تواند در د ستيابي به ر شد اقت صادي و تو س عه كه يكي از اهداف اصلي اقتصاد مقاومتي مي باشد نقش داشته باشد. با توجه به اهميت اين موضصصو ، مقاله ي حاضصصر در نظر دارد تا با اسصصتدادد از رول تحليل دادد - سصصتاندد ، بخش هاي توليدي را كه داراي بازدهي بيفتري از نظر صادرات مي باشند ، در اقتصاد ايران تعيين نمايد ت ا از اين طريق دولت ها بتوانند در شرايط اخمال محدوديت بر واردات بخش هاي ا سا سي ك فور و و ضع تحريم هاي ظالمانه با اتكاء بي فتر به اين بخش ها در پرتو سياست هاي اقتصاد مقاومتي در مسير رشد و توسعه بلندمدت اين سرزمين گام بردارند.