ضرورت مقاوم سازي و بهسازي مدارس كشور جهت كاهش اثرات مخاطره اي زلزله

حوادث طبيعي بدون آنكه بشر قادر به تأثيرگذاري مستقيم بر آن باشد، اتفاق مي افتد و زندگي اجتماعي آن ها را به مخاطره مي اندازد.زمين لرزه به تكان هاي ناشي از عوامل طبيعي زمين اطلاق ميشودكه باعث آزاد شدن انرژي قابل ملاحظه اي ميگردد. زلزله از جمله مخاطرات طبيعي است كه پيوسته در سراسر كرة زمين رخ مي دهد. ايران به دليل واقع شدن در كمربند آلپ- هيماليا و قرارگيري روي يكي از كمربندهاي لرزه خيز دنيا و داشتن گسل هاي فراوان، كشوري زلزله خيز است كه هر از گاه شاهد زمين لرزه هاي بزرگ مي باشد. حدود نود درصد از خاك كشور ما را كمربند زمين لرزه احاطه كرده به طوري كه ايران ششمين كشور دنيا ازلحاظ وقوع زمين لرزه است و همه ساله خسارات مالي و جاني فراوان و جبران ناپذيري را متحمل مي شود. يكي از مسائلي كه همواره ذهن بشررا به خود معطوف ساخته، مسئلة ايمن سازي ساختمان ها در برابر زمين لرزه است. [1] در اين زمينه به ويژه مقاوم سازي مدارس، به دليل تراكم انساني موجود در آن ها به هنگام وقوع زمين لرزه از اهميت خاصي برخوردار است. تاكنون راهكارهاي متعددي در اين زمينه پيشنهاد شده اما در كشور ما با توجه به عدم رعايت مسائل ايمني در ساخت وساز مدارس، مقاوم سازي اين ساختمان ها از اهميت ويژه اي برخوردار است و به بررسي هاي موشكافانه نياز دارد. [6] با توجه به اهميت ساخت وساز مدارس مقاوم در برابر نيروهاي ناشي از زمين لرزه، همچنين مقاوم سازي ساختمان هاي مدارس موجود، در اين تحقيق سعي شده است كه مقاوم سازي مدارس موجود در كشور مورد بررسي قرار گيرد. اين تحقيق براساس مطالعة كتابخانه اي و تجزيه و تحليل يافته ها در زمينة مقاوم سازي صورت گرفته است . [8]