بررسي تاثير ناهنجاريهاي صافي كف پا و زانوي ضربدري بر تعادل، سرعت و توان دختران ژيمناست نونهال

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين ناهنجاريهاي صافي كف پا و زانوي ضربدري بر تعادل ايستا و پويا ، سرعت و توان ژيمناست هاي نونهال دختر بود. به اين منظور 11 نفر داراي صافي كف پا و 10 نفر داراي زانوي ضربدري به صورت هدفمند به عنوان گروه آزمايش و 12 نفر بدون ناهنجاري جسماني نيز به صورت تصادفي در گروه كنترل قرار گرفتند. 33 آزمودني با ميانگين سني 05/1 ± 21/6 سال به عنوان آزمودني در اين تحقيق شركت كردند. از آزمونهاي لك لك و فرشته براي ارزيابي تعادل ايستا، آزمون پرش طول براي سنجش توان و آزمون دويدن 20 متر براي سنجش سرعت استفاده شد. ميانگين اندازه گيريها در آزمون لك لك ، فرشته با پاي برتر، فرشته با پاي غير برتر ، سرعت و توان در گروه كنترل به ترتيب برابر بود با (51/3 ± 14/28) ثانيه ، ( 80/1 ± 89/49) ثانيه ، ( 51/4 ± 11/33 ) ثانيه ، (34/0 ± 65/4) ثانيه و (26/4 ± 66/128) سانتيمتر، در گروه صافي كف پا (18/2 ±34/24) ثانيه، (67/1±27/42) ثانيه، (87/2±34/30) ثانيه، (40/0±70/5) ثانيه و (47/36±4/124) سانتيمتر و در گروه زانوي ضربدري (51/1 ± 35/23) ثانيه، (66/2 ± 89/43) ثانيه، (72/2 ± 97/30) ثانيه، (65/0 ± 66/5) ثانيه و (29/4 ± 70/129) سانتيمتر. نتايج نشان مي دهد كه دو ناهنجاري كف پاي صاف و زانوي صربدري در ژيمناستهاي نونهال دختر باعث كاهش در شاخصهاي آمادگي جسماني حركتي مي شود و بهتر است از تمرينات اصلاحي در طول فعاليت آنها در جهت بهبود ناهنجاري آنها استفاده شود، در غير اين صورت علاوه بر اثرات منفي در سلامت ورزشكاران در اجراي مهارتهاي حركتي ژيمناستيك نيز مي تواند تاثير منفي بگذارد و مانعي در جهت پيشرفت آنها و حضور آنها در سطوح قهرماني شود.