بررسي تاثيرات دو پروتكل كششي گرم كردن بر برخي از فاكتورهاي آمادگي جسماني دانشجويان

هدف از انجام اين تحقيق بررسي تاثيرات دو روش متفاوت كشش ايستا و پويا بر پرش عمودي و عملكرد سرعت مي باشد . بدين منظور 10 دانشجوي دختر كه در واحد تربيت بدني 1 ، آمادگي جسماني كار ميكردند ؛ پس از تكميل پرسشنامه سلامت و رضايت نامه باميانگين سن 23.66سال قد 1.65سانتي متر ، وزن56.25 كيلو گرم انتخاب گرديد. نحوه تنظيم موقعيت آزمودني ها و برنامه آنها به اين ترتيب بود كه: موقعيت يك به عنوان كنترل ( بدون كشش _ بدون گرم كردن)؛ موقعيت دو به عنوان تجربي يك ( 10 دقيقه كشش ايستا ؛ موقعيت سه به عنوان تجربي دو ( 10 دقيقه كشش پويا . جلسات آزمون در همه موقعيتها ، به فاصله 24 ساعت و با سه تكرار در پيش _ پس آزمون انجام گرفت. كليه ي محاسبات آماري با استفاده از نرم افزار آماري 19 و روشهاي آماراستنباطي؛ تي وابسته و تي مستقل در سطح معني داري (p 0/05 ) )؛ همچنين بين كشش ايستا و پويا بر پرش عمودي و عملكرد سرعت تفاوت معنا داري وجود ندارد( P 0.05) .