بررسي رابطه ي بين سنت قرآني عبرت و حفاظت ازآثار تاريخي

حفاظت از آثار تاريخي در جوامع مسلمان جايگاه روشني ندارد. مباني نظري حفاظت از آثار براساس تجربيات اروپايي ها شكل گرفته كه اين موضوع باعث شده است جوامع مسلمان نسبت به موضوع حفاظت اهميتي قائل نباشند و آن را نوعي خواست و تفكر غربي معابانه تلقي كنند. اين در حالي است قرآن به عنوان مهمترين كتب ديني مسلمانان در آيات متعددي برلزوم توجه به آثار تاريخي تاكيد كرده است. قرآن برخلاف مكاتب انساني نگاه خاصي به آثار گذشتگان دارد و به دنبال بهره‌وري‌هاي اخلاقي براي نسل حاضر و آيندگاني است كه آثار گذشتگان را مشاهده مي‌كنند. قرآن با دعوت كردن انسان‌ها به گشتن در زمين و ديدن آثار باقي‌مانده از گذشتگان به دنبال پايه‌گذاري سنتي به نام عبرت است. موضوع اين پژوهش به رابطه‌ي عبرت‌آموزي از آثار گذشتگان و جايگاه حفاظت از اين آثار در قرآن پرداخته است. منبع اصلي اين پژوهش قرآن كريم مي باشد. هدف از اين نوشتار، روشن كردن اهميت حفاظت از آثار تاريخي كشورمان بر اساس آموزه‌هاي ديني براي جامعه است. با توجه به مطالعات انجام‌شده، مي‌توان گفت كه قرآن بر حفاظت از آثار تاريخي بر اساس ديدگاه تربيتي تاكيد كرده و عبرت‌آموزي از اين آثار مهم‌ترين هدف قرآن در رجوع به آن‌ها و نهايتاً حفاظت از آثار است.