بررسي دلايل تغيير مداوم سرمربيان در تيمهاي ليگ برتري ايران

- تغيير سرمربي كه گاهي از آن به عنوان شوك ياد مي شود، از جمله شايعترين وقايع ورزش فوتبال است. برخي تيمها با تغيير سرمربي به سمت موفقيت حركت كرده و برخي تيمها نيز بيشتر به ورطه سقوط نزديك شده اند. به نظر مي رسد گزينه تغيير سرمربي به عنوان دم دست ترين گزينه مديران و اولين خواست هواداران پس از كسب نتايج ضعيف، همواره بهترين و تنها راه بهبود شرايط نيست. هدف ما در اين تحقيق، يافتن آماري از تعداد مربيان حاضر در هفدهمين دوره مسابقات ليگ برتر و بررسي عملكرد آنها در اين فصل بوده است. بر اين اساس، از روش مراجعه به وب سايتهاي معتبر ورزشي و همچنين مطالعه مصاحبه ها و اظهارنظرهاي كارشناسان فوتبال استفاده شد. يافته هاي ما نشان داد در مجموع 33 مربي شامل 27 ايراني و 6 خارجي در اين دوره از مسابقات به عنوان سرمربي به فعاليت پرداخته اند. آمار موجود حاكي از آن است كه 9 باشگاه از مجموع 16 باشگاه دست به تغيير سرمربي خود نزده اما 7 باشگاه يك يا چند بار مبادرت به انجام اين كار كرده اند. به هر صورت، اين تغييرات گاهي نتايج مثبت و گاهي نيز نتايج منفي به همراه داشته و به نظر مي رسد آثار منفي بيشتر از آثار مثبت بوده است. اين امر نشان مي دهد تنها تغيير سرمربي نمي تواند باعث موفقيت يك تيم و جلوگيري از سقوط آن يا كسب نتايج بهتر شود بلكه عوامل متعدد روحي، رواني يا مادي در روند كسب نتايج مطلوب توسط يك تيم اثرگذارند. از سوي ديگر، رسيدن به موفقيت زمان بر است و طبيعي است كه با يك يا چند بازي نمي توان به موفقيت رسيد و لازمه آن، داشتن صبر و تحمل و اعتماد به كادر فني است و ثبات و تداوم فعاليت يك مربي مي تواند ضامن كسب نتايج مطلوب و ثبات و بقاي آن باشد كه البته زياد در بين مديران باشگاههاي ايراني ديده نمي شود.