بهسازي و نوسازي بافت فرسوده شهرمهاباد( نمونه موردي: محله ميرزارحمت)

فرسودگي بافت شهري، ناشي از فرسودگي‌كالبدي، عدم برخورداري مناسب از دسترسي سواره، تاسيسات و خدمات، نارسايي هاي متعددي نظير تراكم بالا، مشكلات زيست محيطي، فقر و محروميت و ساير مشكلاتي است كه بر شرايط كالبدي، كاركردي و كيفيت زندگي در مناطق فرسوده تاثير جدي دارد و باعث افزايش ميل به مهاجرت مي شود. محله ميرزا رحمت شهر مهاباد با وسعتي در حدود26.92هكتار داراي جمعيت 9768 نفر در سال 1390 از جمله مناطقي است كه دچار اين معضل بوده و نمونه موردي اين تحقيق مي باشد. شناخت محدوديت ها، مشكلات موجود، ريشه يابي آن و ارائه راهكارهاي مناسب در جهت برنامه ريزي براي سازماندهي بافت فرسوده اين محله، از جمله اهداف اين تحقيق مي باشد. نوع تحقيق كاربردي و روش آن، توصيفي تحليلي بوده و گردآوري اطلاعات به صورت اسنادي و ميداني مي باشد. نتايج بدست آمده حاكي از آن است محله ميزارحمت داراي بافت فرسوده مي باشد و به هنگام بروز سوانح طبيعي متحمل خسارات عمده مي‌گردد و همچنين در زمينه شبكه معابر، زيرساخت هاي شهري، مشكلاتي را بوجود آورده كه نيازمند سازماندهي است و در نهايت راهكارهاي مناسب در جهت برنامه ريزي صحيح براي سازماندهي بافت فرسوده محله ميزارحمت ارائه شده است.