تاثير ورزش وبازيهاي تفريحي بر تاب آوري و سلامت رواني زندانيان زن

چكيده اهداف: هدف مطالعه بررسي وضعيت سلامت روان و تاب¬آوري زندانيان زن جوان شركت¬كننده در كلاس¬هاي ورزشي تفريحي است. روش تحقيق: مطالعه از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي- همبستگي بود كه صورت ميداني انجام گرفت. جامعه آماري شامل كليه زندانيان زن جوان ، شركت كننده در كلاس هاي ورزشي تفريحي در ندامتگاه مشهد بود (135 نفر) كه بر اساس جدول مورگان 99 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. از پرسشنامه سلامت عمومي GHQ با پايايي (93/0)، پرسشنامه تاب آوري كانر-ديويدسون (2003)، با پايايي (97/0) جهت گردآوري اطلاعات تحقيق استفاده شد. از آزمون (KS) براي تعيين نرمال بودن متغيرها، آزمون t-test، اسپيرمن و كروسكال واليس براي پاسخ به فرضيه¬هاي تحقيق استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد وضعيت سلامت روان زندانيان در حد مناسب اما وضعيت تاب آوري آنها در حد نامناسب است و رابطه معني¬داري بين سن و وضعيت سلامت روان زندانيان وجود ندارد. اما وجود رابطه معني دار مستقيم بين دو متغير وضعيت¬تاب آوري و سن پذيرفته ‌شد. همچنين بين وضعيت سلامت روان و تاب¬آوري برحسب نوع جرم تفاوت معني¬داري وجود دارد و وجود رابطه معني¬دار معكوس بين سلامت روان و تاب آوري و ميزان محكوميت پذيرفته شد. اما وجود رابطه معني دار بين وضعيت سلامت روان و تاب آوري پذيرفته نشد كه با نتايج تالو و گلدانش (2015) و ريماز (1394) همخواني دارد. نتيچه گيري: با توجه به نتايج به مديران زندان¬ها توصيه مي¬گردد تا با برگزاري كلاس¬هاي آموزشي در راستاي ارتقا سلامت روان زندانيان گام بردارند. همچنين با توجه به نتايج لزوم توجه به سالمت جسمي و رواني و همچنين عوامل موثر در زنان زنداني ضروري مي¬باشد. در اين راستا برنامه-ريزي و اجراي برنامه¬هاي آموزشي كارا در زمينه¬ي مسائل بهداشتي از جمله بهداشت روان به زندانيان و پرسنل زندان و نيز انجام غربالگري¬هاي روانشناختي جزء تمهيدات لازم در زندان¬ها مي¬باشد.