رابطه بين سبك رهبري تحول آفرين و تعهد سازماني با توانمندسازي روانشناختي كليه كاركنان زن و مرد اداره كل ورزش و جوانان استان البرز

در سازمان هاي ورزشي توانمندسازي كاركنان يكي از روش هاي مؤثر براي افزايش بهره وري كاركنان و استفاده بهينه از ظرفيت و توانايي هاي فردي و گروهي آن ها در راستاي اهداف سازماني است. شناخت عوامل مديريتي مؤثر در فرايند توانمندسازي كاركنان، يكي از مهمترين وظايف مديران براي داشتن يك سازمان موفق با عملكرد مطلوب مي باشد. هدف از انجام اين تحقيق بررسي رابطه بين سبك رهبري تحول آفرين و تعهد سازماني با توانمندسازي روانشناختي كاركنان زن و مرد اداره كل ورزش و جوانان استان البرز بود. جامعه آماري شامل كليه كاركنان زن و مرد اداره كل ورزش و جوانان استان البرز به تعداد 172 نفر (111 مرد و 61 زن) مي باشد كه از بين آنان 113 نفر (73 مرد و 40 زن) با استناد به جدول كرجسي و مورگان و روش نمونه گيري تصادفي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. از پرسشنامه¬هاي توانمندسازي روانشناختي اسپريتزر و ميشرا (1999)، سبك رهبري تحول آفرين باس و آوليو (2000) و تعهد سازماني آلن و مير (1991)، براي جمع آوري داده ها استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چند متغيره استفاده گرديد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين سبك رهبري تحول آفرين و ابعاد آن (ترغيب ذهني، نفوذ آرماني، انگيزش الهام بخش و ملاحظه فردي)، تعهد سازماني، بعد عاطفي از تعهد سازماني، با توانمندسازي روانشناختي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. در حالي كه بين ابعاد تعهد سازماني (مستمر و هنجاري) با توانمندسازي روانشناختي رابطه معناداري مشاهده نگرديد. بر اساس يافته هاي تحقيق پيشنهاد مي شود كه مديران اين اداره، با توجه به محيط و شرايط موجود، سبك رهبري مناسبي را به منظور افزايش تعهد كاركنان اتخاد كنند تا منجر به افزايش قدرت اختيار و تصميم گيري و توانمندي كاركنان و در نهايت بهبود كارايي و عملكرد سازمان شود.