نقش ورزش همگاني در بهبود كيفيت زندگي مردم شهر كرج

هر فرد براي دستيابي به يك زندگي مطلوب دست به اقدامات مختلفي در زمينه بهداشت جسماني و رواني مي زند كه يكي از اين اقدامات مي تواند شركت در فعاليت هاي ورزشي و تفريحي باشد. با توجه به اهميت كيفيت زندگي براي افراد و جامعه، تحقيق حاضر نيز به نقش ورزش همگاني و فعاليت بدني در كيفيت زندگي افراد اختصاص يافته است . هدف اين پژوهش نقش ورزش همگاني در بهبود كيفيت زندگي افراد شركت كننده در ورزش همگاني شهر كرج مي باشد تا مشخص شود كه شركت يا عدم شركت در ورزش همگاني تا چه اندازه، ممكن است باعث بهبود در برخي از ابعاد كيفيت زندگي افراد گردد. جامعه آماري پژوهش حاضر را 255 نفر( 120 فعال و 135 نفر غير فعال) از افراد 20 تا 60 ساله شهر كرج تشكيل مي دهند.ابزار اندازه گيري اين پژوهش پرسشنامه كيفيت زندگي است كه داراي 72 سؤال بود ، اين پرسشنامه 6 مقياس كيفيت زندگي شامل: بهزيستي بدني (12سؤال)، رشد فردي (12 سؤال)، رضايت شغلي (12 سؤال)، روابط اجتماعي (12 سؤال)، رفتار خلاق و مبتكرانه (12 سؤال)، رفتار نوعدوستانه (12 سؤال) را مي سنجد. براي تجزيه و تحليل داده هاي از آمار توصيفي و استنباطي استفاده گرديد و درسطح معني داري 05/0 استفاده شد. يافته هاي نشان دهنده اثر معني دارورزش همگاني بر بهبود كيفيت زندگي افراد شركت كننده در ورزش همگاني داشت. در مقايسه متغير هاي يا شاخص هاي اصلي كيفيت زندگي (جسمي ،رواني و اجتماعي ) بين افراد فعال و غير فعال ،افراد فعال نسبت به افراد غير فعال بيشتر و بهتر بودند لذا پيشنهاد مي شود كه ورزش همگاني بصورت فراگير براي تمام افراد ترويج و توسعه يابد و مسولان ورزش همگاني بستر مناسبي را نسبت به گذشته براي افراد جامعه فراهم آورند.