مقايسه اثربخشي سازماني باشگاههاي ورزشي دولتي و خصوصي شهر اصفهان

هدف از تحقيق حاضر مقايسه اثربخشي سازماني باشگاههاي ورزشي دولتي و خصوصي شهر اصفهان بود. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر استراتژي علي - مقايسهاي بود. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل باشگاههاي ورزشي دولتي و خصوصي شهر اصفهان در رشتههاي فوتبال بود، كه از بين آنها 74 باشگاه بر اساس جدول مورگان انتخاب گرديدند. به منظور اندازه گيري متغيرهاي تحقيق از پرسشنامه استاندارد اثربخشي سازماني پارسونز استفاده شد كه پايايي آن با استفاده از روش آلفاي كرونباخ0/87 تعيين شد . براي تجزيه و تحليل دادهها از ميانگين، جداول فراواني در آمار توصيفي و از آزمون كلموگروف اسميرنوف، آزمون t مستقل استفاده گرديد. يافته هاي تحقيق: نتايج نشان داد كه از بين مولفه هاي اثربخشي سازماني باشگاه هاي ورزشي دولتي و خصوصي شهر تهران تنها بين مولفه تعهد سازماني ( t-2/878 , sig = 0/005 ) و مولفه سلامت سازماني ( t-2/878 , sig = 0/005 ) در مقايسه با α=0/05 از نظرآماري تفاوت معنادار وجود دارد، اما بين اثربخشي سازماني ( t-2/525 , sig = 0/013 ) و مولفه نوآوري ( t-1/364 , sig = 0/175 )و مولفه رضايت شغلي ( t-1/643 , sig = 0/103 ) باشگاه هاي ورزشي دولتي و خصوصي شهر اصفهان در مقايسه با α=0/05از نظر آماري تفاوت معنادار وجود ندارد. نتيجه گيري: به طور كلي نتايج حاكي از ان بود كه اثربخشي مديران باشگاههاي ورزشي دولتي در شرايط بهتري نسبت به باشگاههاي خصوصي مي باشد. چرا كه با استفاده تعهد سازماني و سلامت سازماني توانسته اند بازيكنان و مشتريان خود را جذب و حفظ نموده و اثربخشي مطلوبتري داشته باشند.