نقش عامل هاي هوشمند در مديريت زنجيره تأمين

در بازار رقابتي موجود، بنگاه هاي اقتصادي و توليدي علاوه بر پرداختن به سازمان و منابع داخلي، خود را به مديريت و نظارت بر منابع و اركان مرتبط با خارج از سازمان، نيازمند يافته اند. لذا امروزه مديريت زنجيره تأمين به عنوان يكي از مباني زيرساختي پياده سازي كسب و كار الكترونيك در دنيا مطرح است. مديريت زنجيره تأمين پديده اي است كه اين فعاليت را به طريقي انجام مي دهد كه مشتريان بتوانند خدمات قابل اطمينان يا محصولات با كيفيت را با حداقل هزينه دريافت كنند. امروزه، نگرش مديران به زنجيره تأمين تغيير يافته و كاربرد فناوري اطلاعات در اين زمينه رو به افزايش است. از سوي ديگر، يكي از موثرترين دستاوردهاي فناوري اطلاعات، ارتقاء سطح هوشمندي كسب و كار محسوب مي شود. از اين رو، استفاده از عامل هاي نرم افزاري هوشمند در مديريت زنجيره تأمين مي تواند مديريت در اين حوزه را ارتقاء بخشد. در اين مقاله، ضمن ارائه اطلاعات كلي در زمينه مديريت زنجيره تأمين و عامل هاي نرم افزاري هوشمند، به بررسي برخي از ابعاد كاربردي اين عامل ها در مديريت زنجيره تأمين پرداخته و برخي از ابعاد اين كاربرد مانند مدل مذاكره مبتني بر عامل ها بررسي خواهد شد.