آسيب شناسي بسته بندي هنرهاي سنتي و اثرات آن بر بازاريابي صنايع دستي

از آنجايي كه صنايع دستي دومين عامل اساسي رشد توسعهي ناخالص ملي در ايران است ارزش و اعتباري غير قابل انكار در چرخهي اقتصادي كشور را بر عهده دارد. علاوه بر ويژگيهاي هويت بخشي از مهم‌ترين ملاكهاي اين هنر، بسط -اقتصاد و فرهنگ- در ايران ميباشد. اين اهميت كه در لابلاي تار و پود فرشها و زير قلم استادكاران مينياتوركار و ... تجلي مييابد نيازمند احياء و توسعهي بيشتر است. زيرا تغييرات به وجود آمده در ساختارهاي جهاني موجب دگرگوني اجتماعي و فرهنگي شده كه نياز به درك معادلات و ساختارها از سوي برنامهريزان عرصه صنايعدستي و از سويي ديگر آشنايي هنرمندان با اين نظام تغييرات را طلب ميكند. عدم دانش و محافظهكاريهاي موجود در آثار هنرمندان و استادكاران اين رشته، همچنان در شيوهي بستهيندي و سيستم بازاريابي حاكميت بلامنازع خود را نشان ميدهد. در راستاي اين مسائل، اقدامات و خطمشيهاي ابتدايي در اين حيطه در سالهاي اخير ناكافي ديده ميشود. بطوريكه صرفا شناخت نياز و خواستههاي مشتري و پاسخ اصولي و صحيح به اين نيازها ميتواند گامي بلند در پيشرفت روزافزون صنايعدستي باشد. لذا لزوم پژوهش در اين حيطه را ايجاب ميكرد به اين منظور با روش تحليلي؛ پژوهشي در اين مقاله سعي در بررسي وضعيت بازاريابي و سيستم بستهبندي آثار شد. روندي كه به جاي نمايش جايگاه ممتاز اين هنر، در بسياري از جهات باعث تخريب و لطمه شده است.