روش شناسي پژوهش هاي علوم انساني قرآن بنيان

طرح مسائل و موضوعات در هر دانشي بر اساس روشي به جستجوي معرفت جديد منجر مي شود. علوم انساني به طور عموم و علوم انساني قرآن بنيان به طور خاص در جامعه ما، دچار نوعي تشويش روشي هستند كه در پژوهشهاي اين حوزه مشهود است. اگر پژوهش همان فكر معرفي شود، روش پژوهش هم همان صورت فكر است، و مي دانيم كه علم منطق، ضامن صحت صوري فكر مي باشد. ازاينرو منطق را مي توان متدولوژي علوم به طور عموم و علوم انساني قرآن بنيان به طور خاص معرفي كرد.رئوس ثمانيه و احوال العلوم (به تعبير امروزي فلسفه علوم) به عنوان جايگاه تاريخي، و تماميت منطق به عنوان جايگاه منطقي براي روش تحقيق در علوم انساني قرآن بنيان، قابل طرح هستند. تعريف پژوهش و نحوه انجام مراحل يك پژوهش استاندارد در علوم انساني قرآن بنيان به ترتيب با تعريف فكر و حركات سه گانه آن، و رعايت تقدم اصول مطالب در منطق قابل تبيين است. عدم رعايت هريك از اصول و فنون پژوهش در علوم انساني قرآن بنيان نيز، در واقع افتادن در دام يكي از مغالطات منطقي است. هدف از چنين پژوهشي، رسيدن به وضعي جامع از روش تحقيق مدرن و منطق سنتي است كه به ساختار پژوهشي مناسب در علوم انساني قرآن بنيان، منجر شود و آن را از علوم تجربي و علوم موسوم به علوم انساني متمايز كند. درواقع «روش شناسي پژوهشهاي علوم انساني قرآن بنيان» تجلي چهره جديدي از هويت ابزاري منطق است.