روابط بين الملل و چالش هاي توليد علم قرآن بنيان

علم روابط بين الملل به عنوان علمي نوظهور همواره در پي ايجاد تئوري هاي جديد و گسترش حوزه تحليل و نظريه پردازي است. توجه علم روابط بين الملل بر ممانعت از جنگ و ايجاد صلح استوار است و نظريه پردازان اين عرصه نيز بر اين مسئله دقت دارند. نكته بسيار مهمي كه در اين زمينه وجود دارد ريشه غربي اين علم است كه بر ساحت نظريه پردازي آن تسلط دارد. پايه ريزي اين علم بر اساس انديشه نوين ديگر، كاري بسيار دشوار مي نمايد، زيرا ابتدا بايد چالش غربي بودن اين سير علمي را حل نمود سپس مبناي نگاه جديد را بوجود آورد. براي ايجاد علمي قرآن بنيان نه اينكه فقط نگاه مختص به اين علم بايد تغيير يابد بلكه جهان بيني و فلسفه جديدي براي نگاه به جهان جهت تبيين سير قرآني در روابط بين الملل بايد مورد مطالعه قرار بگيرد. در اين پژوهش سعي بر اين است، كه با شناسايي چالش هاي موجود در راه قرآني نمودن علم روابط بين الملل راهكارهايي جهت سهولت سير انديشه ورزي قرآن بنيان ارائه نمايد. هدف از پژوهش درك موقعيت علم روابط بين الملل در قبال مفاهيم و اصول قرآني است و فرض بر آن است كه پارادايم هاي موجود در روابط بين الملل با قابليت بررسي در انديشه الهي و قرآني امكان توليد علمي بومي و قرآني را فراهم مي نمايند. روش پژوهش بنا به اقتضاي موضوع تحليلي و كيفي نگر و ابزار آن كتابخانه اي مي باشد.